教室里的一头牦牛

强烈推荐 好想安利给身边所有人 理由如下：

1.100多分钟的片子没有一丁点的刻意煽情，连眼泪也没有，却满满都是浓烈的爱。

2.片子没有强行树立多伟大的园丁形象，也没有执意搞一个皆大欢喜的结局，爱过，认真过，但乌吉的人生依旧在按着自己的脚步前进。

3.唱歌并不一定要唱的多好，有多少观众，可以是唱给大山听，唱歌耗牛听，唱歌万物生灵。

4.太治愈了，看完有一种净化心里的感觉。

有人说支教是一件特别美好的事情，因为可以给自己多余的爱心找到归属，还可以在一定程度上帮助那些偏远山区的孩子们看到希望，看到未来等等。然而也有人说支教是一件非常残酷的事情，因为孩子们看到了未来的时候，未来却离他们远去了。

支教的意义在于平衡教育资源，然而这种平衡并不是系统的。一个地方的教育资源落后，它并不能依靠着支教的部分老师来彻底改变当地的教育面貌的。要改变当地的教育面貌，支教自然是一种选择，而另一种选择就在于系统性对于当地的教育资源进行积累和培训。这才是解决问题的最好的办法。

今天给大家推荐的影片讲述的是支教，不过本片并不发生在国内，这是一部外国影片，有人叫要问了，外国也有支教吗？当然，本片就发生在我们邻国不丹，这个在地图上可以找到的国家，但却没有人太去在意的国度。本片就是《教室里的一头牦牛》，一部来自不丹的儿童电影或者说是现实电影。

乌金是一位来自不丹的年轻人，他跟所有的年轻人一样，对于未来充满着期待和梦想，然而乌金的梦想并不在不丹，而是在千里之外的澳洲。乌金是一个老师，但他真心讨厌自己的职业，老师们在不丹属于教育部直接管辖，乌金因此经常造访教育部想要让自己的职业画上句号。教育部对于乌金的请求很不解，但碍于他的几次造访，最终决定让他去不丹最偏远的地方任教，那里只需要上几个月的课就行，丝毫不影响他完成“梦想”。

乌金来到了这个偏远的鲁纳纳国小，这个人口不过百的村庄的小学有多偏远？光是走路就要好几天，期间还要翻山越岭，交通极不方便的鲁纳纳地区基本上属于与世隔绝但却不是世外桃源。乌金来到了鲁纳纳便后悔了，但碍于这里的民众们的礼遇，他最终决定教完一学期再走。乌金的到来给了鲁纳纳一种新鲜的生气，他自己在这里也学会了当地的民歌，对应于一个喜欢唱歌的人来说，乌金这一次的旅程是值得的，但对于一个仅仅是支教的老师来说，乌金这一次的旅程却是充满遗憾的。

时间悄悄溜走后，留给乌金的时间也不多了，这一次的离别虽然大家都不舍，但对于乌金来说这可能是永别了。他并不会为了鲁纳纳而放弃自己的梦想，同样也不会为了鲁纳纳的小孩的未来而丢掉自己的未来。一切充满着离愁别绪，但支教的本质就是这样。

能看到这样的影片，我们总是会有一种亲切感，乌金的背后是什么，是不丹国的现状，年轻人们虽然身处这个“世界上幸福指数最高”的国家，但他们丝毫不觉得这是一件有意义的事情，这种所谓的幸福指数不过是给自己的脸上贴金的说法，并不具备实际意义。影片不止一次提到过这个话题，每一次的回应都可谓是一种直接的讽刺。

鲁纳纳的村长对于乌金的选择不解，既然是幸福指数最高，但为何年轻人们要去外国找幸福，乌金也不解，既然幸福指数最高，那为何作为年轻人的他却要从事自己不喜欢的职业等等。这些直接或者间接的讽刺让我们看到的是一个现状，打铁还需自身硬，自己的故事不需要别人来鉴定。

再说说本片的主题，支教一直都是一个不是很好讨论的话题，那些一心想要支教的人他们有错吗？当然没错，任何人的热忱都不应该被辜负，而这些热忱能确实能给当地带来一些变化，然而之后呢？教育并不是一个短促的事情，他需要的是长期的投入，这种投入并不是支教就能解决的。

乌金所在的不丹，以及不丹最偏远的地区的小学鲁纳纳就是一个例子，来到鲁纳纳的老师来了又走，走了又来，这种昙花一现的方式并不能让这里的孩子得到系统性的教育，他们需要的是一种稳定的教育且在这种稳定上有一定的延续性。鲁纳纳确实需要外界的老师来教会这些孩子们山外的世界是什么样子，但更需要一个可以稳定的流畅的且具有延续性的教育系统来彻底的改掉这个地区的教育面貌。

乌金不过是一个支教者，支教者就如同白驹过隙一样，存在于这个教育极度落后的地区的时间非常短暂，然而鲁纳纳缺乏的不仅仅是教师，更是一种教育系统，他们缺乏的是适合自己的教师，乌金确实带着小孩子们看到了更多的外面的世界，但乌金并不属于鲁纳纳，村长可以带着村民们用真情打动任何一个支教者，但却无法改变他们不属于这个地方的根本。

鲁纳纳可以是乌金心中的痛，但也仅仅是痛，这种痛并不能改变鲁纳纳的面貌，想要彻底改变，鲁纳纳必须自己培养一批本村的教师来进行长久的教育投入，这或许才是最优途径。

……

你好，再见

来浅点评一下电影《鲁纳纳之歌》

这个电影是我偶然在微博上发现的，是一部来自不丹的藏文电影。本片主要讲述的是主人公乌金，一个不喜欢教书的老师，梦想着去澳大利亚当流浪歌手，却被教育部强迫委派到偏僻的村庄鲁纳纳的故事。

整部电影一个半小时多，虽然不长但是故事情节很完整，节奏也很慢。电影先讲述乌金坐大巴车，过盘山路，走了八天崎岖山路到达鲁纳纳。刚到鲁纳纳的乌金满脸不乐意，充满抗拒，甚至提出了要原路返回的要求，但是通过第一天的教学和室外传来了莎尔顿悠扬的歌声乌金犹豫了…

故事情节不是很曲折，也不是很老套。电影结尾没有采用万年不变的套路，让乌金留在村子里教一辈子。而是乌金离开了，成功的在澳大利亚成为了一名卖唱歌手，与在鲁纳纳不一样的是，没有人认真的听他唱歌，没有人充满渴望的看着他，希望他传授知识。

令我最深印象的是当乌金还是决定要毅然决然的离开不丹是，村长说的：“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福”这一段话令人深思。

《圆满牦牛之歌》，教室里的牦牛诺布，台下学生们眼角中的泪水都把单纯的人与人之间的关系体现的淋漓尽致，而“纯洁”是我认为是本部电影的代名。纯洁的眼神，纯洁的感情，纯洁的待客之道… 纯洁的村民，纯洁的孩子们，纯洁的山歌，纯洁的云… 这不仅让人遐想，在这个全民焦虑的时代，是不是我们的眼中失去了那份了干净纯洁呢？而那些满眼纯洁善良的不丹人是否在那喜马拉雅山脉上真正的幸福呢？可能这一点每个人都有自己不同的理解，但是令人深思…

སྔོན་ཆད་མཁྱེད་བརྩེའི་གློག་བརྙན་ཆང་ཧུབ་གང་གི་ཆོ་འཕྲུལ་ཞེས་པ་དེའི་གཏམ་རྒྱུད་དེ་ལས་ཀྱང་འབྲུག་པའི་ལས་བྱེད་ཕོ་གསར་ཞིག་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་འགྲོ་གྲབ་བྱེད་སྐབས། ལམ་རོགས་བུ་མོ་ཞིག་ལ་སེམས་ཆགས་ནས་མ་སོང་པའི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་ཡོད་པ་དང་ཆ་འདྲ་བར། མཁྱེན་བརྩེ་དང་གློག་བརྙན་མཉམ་ཕབ་བྱེད་མྱོང་བའི་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་འདི་ཡིས་ཀྱང་གཞོན་ནུ་དགེ་རྒན་ཞིག་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་འགྲོ་གྲབ་བྱེད་སྐབས་མཐའ་མཚམས་འབྲོག་སྒང་ལ་ཆད་པའི་ཚུལ་ཏུ་མངགས་པའི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་འདུག་ཡོད། གློག་བརྙན་འདི་གཉིས་བར་ལ་ལོ་བཅུ་ཁ་བཅོ་ལྔ་ཙམ་གྱི་དུས་ཚོད་ཀྱི་བར་སྟོང་ཡོད་ནའང་། འབྲུག་ཡུལ་གྱི་སྤྱི་ཚོགས་གནད་དོན་ལ་རྒྱུན་མཐུད་ཀྱི་རང་བཞིན་ཞིག་ལྡན་ཡོད་པ་ཟུར་ནས་མཐོང་ཐུབ་པར་མ་ཟད། གློག་བརྙན་དེ་འདུལ་བྱེད་དང་ཐབས་ཤེས་ཤིག་གི་ངོས་ནས་མཁྱེན་བརྩེ་དང་རྡོ་རྗེ་གཉིས་ཀྱིས་གང་ལྟར་བཀོལ་སྤྱོད་བྱེད་བཞིན་ཡོད་པ་དེའང་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་འདུག་བསམ། །གློག་བརྙན་ཐབས་ཚུལ་དུ་མཐོང་བ་འདི་བོད་བརྒྱུད་ནང་ཆོས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་ཤིག་ཏུ་སྙམ་ཆོག་ལ། འཆམ་དང་ལྷ་མོ། མཐའ་ན་དེང་རབས་ཀྱི་གླུ་དབྱངས་སོགས་ཀྱིས་མཚོན་པའི་སྒྱུ་རྩལ་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ཤིག་ནང་ཆོས་ཀྱི་མི་སེམས་འདུལ་བྱེད་དུ་བཀོལ་ཡོད་པ་རེད་དེ། དེ་ང་ཚོས་སྒྱུ་རྩལ་ལྟ་བ་དང་སྲོལ་རྒྱུན་ཞིག་གི་མཐོ་ས་ནས་ངོས་འཛིན་བྱེད་ཆོག་པ་རེད། །གློག་བརྙན་འདིའི་ཡོན་ཏན་ཆེས་ཆེ་བ་ནི་དེ་འདྲའི་ལྟ་བ་ཞིག་ལེགས་ཕུད་བྱེད་ཐུབ་ཡོད་མེད་ཀྱི་སྒང་ནས་དཔྱད་ཐུབ་སྟེ། ང་རང་གིས་ཚད་གཞི་དེ་ལྟ་བུ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་བཤད་ན་གློག་བརྙན་འདི་ལེགས་སུ་གྲུབ་པ་ཞིག་རེད་འདོད། །

དེ་ཡང་། སེམས་འདུལ་བའི་འདུལ་ལུགས་ལ་ནི་སེམས་འགུལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལས་མ་འདས། ཡིད་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དེ་ལས་མ་འདས། །གློག་བརྙན་འདིའི་ངོ་སྤྲོད་དང་སྔོན་བརྡ་མཐོང་སྐབས། ང་རང་ལ་གློག་བརྙན་ཆ་ཚང་ལྟ་དགོས་མིན་གྱི་དོགས་པ་ཞིག་སྐྱེས་སུ་བཅུག་བྱུང་། ངས་བསམ་ན། ཁ་བྱང་དང་ངོ་སྤྲོད་བལྟས་པ་ཙམ་གྱིས་གློག་བརྙན་འདིའི་འགྲོ་ལུགས་ཙ་ལམ་ཞིག་མི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་སུ་གསལ་ངེས་རེད་བསམ། གློག་བརྙན་ཆ་ཚང་ལྟས་རྗེས་ཀྱང་དེ་རེད། གཏམ་རྒྱུད་དེ་ཆེ་ཕྱོགས་ནས་ལྟས་ན་ཤིན་ཏུ་བསྐྱར་བཟློས་སུ་སོང་པའི་འཕེལ་ལམ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་འགྲོ་བཞིན་ཡོད་པ་དེ་རེད། ས་ཁུག་ལུང་ཁུག་ཞིག རེ་བ་ལས་འགལ་བའི་གཞོན་སྐྱེས་ཤིག དེ་ནས་སེམས་ཀྱི་ལོག་ཕེབས་ལྟ་བུ་ཞིག ཆེ་ས་འདི་དགེ་རྒན་དང་འབྲེལ་བའི་གློག་བརྙན་མང་པོའི་ནང་བྱུང་ཚར་ཡོད་པ་དང་། འདིར་ཤིན་ཏུ་གསར་གཏོད་མེད་པའི་ངོས་ནས་སླར་ཡང་བེད་སྤྱོད་བྱས་ཡོད་པ་མ་རེད། །

འོན་ཀྱང་། གློག་བརྙན་འདི་ཡི་མི་འདྲ་ས་ནི། འདིའི་ཞིབ་ཕྲའི་གནས་སོ་སོ་ན་སེམས་འགུལ་ཐེབ་བྱེད་མང་པོ་ཞིག་སྦས་ཡོད་པ་དེ་རེད། དཔེར་ན་དོན་བྱ་གཙོ་བོའི་གྲོགས་པོའི་བརྩེ་སེམས། སློབ་མ་སོ་སོའི་སྣང་བརྙན་དང་སྐད་ཆ། མཐའ་ན་འཛུམ་མདངས་དང་འགྲོ་སྟངས། དོན་བྱ་གཙོ་བོ་དང་གླུ་མཆོད་ཕུལ་མཁན་གྱི་བུ་མོ་གཉིས་ཀྱི་འབྲེལ་བ། ཡུལ་དཔོན་གྱི་མི་ཚེའི་གཏམ་རྒྱུད། གླུ་ཡི་འགྲེལ་བཤད། གཡག་གི་འགྲེལ་བཤད་ལ་སོགས་པ་ལ་སེམས་འགུལ་བྱེད་པའི་ནུས་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཡོད་འདུག་ལ། ཁྱད་པར་ཏུ་ང་ཚོ་བོད་མི་མང་པོས་གློག་བརྙན་ནང་གི་སྤྱི་ཚོགས་རྒྱབ་ལྗོངས་དེ་འདྲ་མྱོང་ནས་ལོ་བཅུ་ཁ་ཉི་ཤུ་ཡིན་པ་དང་། རིག་གནས་ཀྱི་ཆ་ནས་མི་སྣ་དང་དོན་བྱུང་གི་ཚོར་བའི་སྐུལ་སློང་ལ་སྙིང་ཁ་གླན་ཐུབ་པ་ཡིན་དུས། ལྷག་པར་སེམས་འགུལ་ཐེབ་རྒྱུ་རེད། །

ང་རང་ལོ་བཅུ་ལ་སློབ་ཆུང་དགེ་རྒན་བྱེད་མྱོང་ཡོད་པས། གློག་བརྙན་འདིའི་ནང་གི་སློབ་མ་དང་ཡུལ་མིའི་ཁྱད་གཤིས་མངོན་སྟངས་ལ་ཤིན་ཏུ་ཡིད་ཚིམས་སོང་པ་ཡིན། བོད་ནང་གི་སློབ་གསོའི་སྐོར་གྱི་གློག་བརྙན་ཁ་ཤས་ནང་འདི་འདྲ་ཞིག་བྱུང་ཐུབ་མི་འདུག ཕལ་ཆེར་ཁོ་ཚོས་རྒྱལ་ལྗོངས་དེ་བཅོས་ཆེ་སོང་པས་ཡིན་པ་འདྲ། །དེ་བཞིན་ཀྲང་དབྱི་མོང་གི་ གཅིག་ཀྱང་ལྷག་ཏུ་བཅུག་མི་ཉན་ ཟེར་བའི་གློག་བརྙན་གྱིས་མཚོན་པའི་གློག་བརྙན་ནང་། མིའི་ལྷད་མེད་ཀྱི་བརྩེ་སེམས་དེ་ཨུ་ཚུགས་ཤིག་དང་། མཐའ་ན་གླེན་ཚུགས་ཤིག་ཏུ་སྟོན་བཞིན་ཡོད་པས། དེ་ལ་རང་གི་རིག་གནས་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་དེ་འདྲ་ཞིག་རྦད་ནས་བྱུང་ཡོད་མི་འདུག འདི་དེ་རིང་གློག་བརྙན་འདི་ལྟས་རྗེས། ད་གཟོད་ང་ཡིས་གསལ་བ་ཡིན། ད་གཟོད་ང་ཡིས་ ཨོ་་་་་་ དྲན་པ་ཡིན། །

ཆང་ཧུབ་ནང་གི་དོན་བྱ་དང་པོ་དེ་མཐར་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་མ་སོང་པ་རེད། ཡིན་ནའང་གློག་བརྙན་འདིའི་ནང་གི་གཞོན་ནུ་དེ་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་སོང་ཡོད་པ་རེད། །འདི་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་སོགས་རང་ཉིད་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་ཐོན་ཚར་བ་ཁ་ཤས་ཡིན་པས་ དེ་ལྟར་མ་བརྗོད་ཐུ་མེད་ཆགས་པ་ ལྟ་བུ་ཡིན་ན་ཐང་། འོན་ཀྱང་། རྒྱུ་མཚན་གང་འདྲ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་ཡིན་རུང་། མཇུག་རྫོགས་ཚུལ་དེ་ཤིན་ཏུ་ཡག་སྣང་ཤར་སོང་། ག་རེད་ཟེར་ན། བཟོ་རིག་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱི་བསླུ་བྲིད་དེ་འབྲུག་བོད་གང་ལ་མཚོན་ནའང་ནུས་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཡོད་པ་ཞིག་རེད། དེ་ནི་སྤྱི་ཚོགས་གནས་སྟངས་གཉིས་ལ་ཡག་བཙོག་གི་ཁྱད་པར་ཕྱེས་སོང་ཡོད་པས་མ་ཡིན་པར། གཙོ་རྒྱུགས་ཡིན་མིན་གྱི་ཁྱད་པར་ཕྱེས་སོང་པས་རེད། །གློག་བརྙན་ནང་གི་ཡུལ་དཔོན་གྱིས་ ་་ང་ཚོའི་འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་འདི་བདེ་སྐྱིད་དཔལ་འཛོམས་ཀྱི་རྒྱལ་ཁབ་ཅིག་ཡིན་ཞེས་ཟེར་ནའང་། ཡོན་ཏན་དང་ཤེས་རིག་ཐོབ་ཟིན་པའི་གཞོན་ནུ་ཐམས་ཅད་ཕྱི་རྒྱལ་དུ་བདེ་སྐྱིད་འཚོལ་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ཅི་ཡིན་ནམ་་ ཞེས་བཤད་སོང་། གློག་བརྙན་རང་གི་བསྟན་དོན་ཡིན་ན། རྒན་པོ་དེས་མུ་མཐུད་དུ། ་་ཁྱོད་ཚོ་ཚང་མ་སོང་པ་ཡིན་ན། ང་ཚོ་འབྲུག་གི་མ་འོངས་དེ་གང་ལ་རེ་ལྟོས་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་་ ཞེས་བཤད་ཡོད་པ་ལྟར། གཞོན་ནུ་ཚོར་མ་འགྲོ་ཟེར་བཞིན་ཡོད་པ་རེད། །འོན་ཀྱང་། ང་རང་གིས་གློག་བརྙན་འདིའི་བསམ་བློའི་ནང་སྙིང་འདི་ཙམ་ལ་བཞག་ན་ཤིན་ཏུ་གུ་དོག་སོང་པ་རེད་འདོད། དེ་ལས་ལྡོག་པར། ང་ཚོས་ནང་སྙིང་དེ་ལས་རིན་ཐང་ཆེ་བ་ཞིག་མཐའ་མཇུག་གི་མཚམས་ནས་དོན་བྱ་དང་པོས་ཕྱི་རྒྱལ་གྱི་ཨར་ཁང་ནང་ནས་ གཡག་གི་སྐོར་གྱི་གླུ་དེ་འཐེན་པའི་འཁྲབ་ཚན་ནས་སྦྱོང་ལེན་བྱེད་ཆོག་ཏེ། དེ་ནི། སྤྱི་ཚོགས་ཤིག་རྒྱབ་ཏུ་སྐྱུར་ཏེ་འགྲོ་བའི་སྐབས་སུ། གློག་བརྙན་ནང་ས་ཁམས་ཀྱི་ངོས་ནས་སྐྱུར་བ་རེད། བོད་མི་མང་པོ་ལ་མཚོན་ན་དུས་ཚོད་ཀྱི་ངོས་ནས་སྐྱུར་ཡོད་པ་རེད། ང་ཚོས་ཕྱིར་མིག་ལྟ་དོན་ཡོད་དམ་མེད། ཕྱིར་མིག་ལྟ་བའི་འོས་ཐང་ཡོད་དམ་མེད་སོགས་བསམ་གཞིགས་བྱེད་རྒྱུ་དེ་རེད་ལ། །དེ་ཡང་མཐར་གཏུགས་ན། མི་རིགས་གཞན་གྱིས་གློག་བརྙན་འདི་ལྟ་བ་དང་མི་འདྲ་བར། ང་ཚོར་བཤད་ན་སེམས་ཀྱི་སྐྱོ་བ་སྲབ་མོ་ཞིག་དང་དེ་ཡིས་གཡོ་འགུལ་བྱས་པའི་ཚོར་བ་ཞིག་ཡིན་རྒྱུ་རེད་བསམ། །

ཤར་བྲིས། རྗེས་མ་བཅོས་རྒྱུ་ཡིན

1、不丹是教室（ལུང་ནག་ན།，2019）原片名魯納納，是不丹西北偏遠山區的地名。英文片名在魯納納之下，加上了「A Yak in the Classroom」，而句子裡的這一條氂牛有實指——一頭名叫布諾的牛，同時也有虛指——即故事主人公烏金。臺灣的片名改為「不丹是教室」，意以不丹的故事教育愛鄉愛土的重要。

2、故事以人才流失開場，一名剛畢業的公費實習老師，想逃離不丹貧困荒涼的山區，到雪梨熱鬧的海岸邊實現他的歌手夢。年輕人的心大抵如此，舉世皆然，無可厚非。（從山區到海濱，讓我想起了2000年和學長到湖南去探訪他親戚的事，當時兩岸還沒有直航，必須中轉香港。親戚中有一個人開車帶我們上莽山時告訴我們，政府徵收土地讓他們獲得了一筆錢得以開游泳池，而後他用賺得的第一筆錢買了那輛車，一拿到車，開了幾天幾夜一路到浙江、福建沿岸就為了看海，他說因為他一輩子沒有看過海——我想那種心情上的迫切和決定的必要性，是完全可以理解的。）

3、我想，在他年老之前，是沒有從雪梨回不丹的可能性，甚至於他可能就此移民了。可是，電影結束得很美，當他在異鄉小酒館中，他的歌聲從流行歌曲中一轉，突然充滿了深沉的人文性，不再是翻唱覆讀，而能以氂牛之歌細述衷曲。至此，回不回鄉只是外在的、物理性的身體的移動，再無所謂，家鄉實則已銘刻在他的心底了。

4、故事主人公因為年輕，所以對未來有憧憬；不僅如此，同時也因為年輕，對事物有真誠，不世故，也不虛應故事。這樣「真誠」以待的特質，如高山流水的品格，貫穿了故事，從開始到結束——從對待外婆，對待長官，對待村民、朋友、教室、氂牛、自然界，也因而他才能獲得許多生命的觸動。

5、人世之間不過因緣合和，湊巧而生，像電影中師生一場，再無會面的可能，又像牧牛人的氂牛，時候到了也成為了犧牲祭品一樣；然而，一切又因有情，天地不曾荒涼。

6、補充新聞一則： //chinese.aljazeera.net/opinions/2022/3/23/%E5%85%B3%E4%BA%8E%E5%B9%B8%E7%A6%8F%E4%B8%8E%E8%99%9A%E4%BC%AA

94届奥斯卡最佳外语片入围电影，不丹的“教室里的一头牦牛”。说的是很简单的城市里的年轻人去被逼支边，然后被当地淳朴的民风所影响的故事。如果中国人拍这个题材片子，一定是不给你逼出泪来、就给你揍出泪花来、那不就是恶心出泪来，请各位中国导演好好学学吧。你以为被发配过去的是个怀揣爱国志愿的有志青年，实际上他是想离开国家去澳大利亚流浪；你以为山路很难走，村民狡猾的老骗他很快就到了，村长也会骗他不让他回去，实际上村长真的不强留他（你看到那么可爱的班长小姑娘你会想走？）；你以为故事情节里面得有老师病了，村民施展爱心大法让男主感动的鼻涕直流，实际上让男主感动的只是因为鲁纳纳有一首好听的歌和歌后面动人的故事；你以为情节里得有爱情，实际上这里讲的只有对大自然和生物的信仰；你以为电影主题是说山里好山里妙山里一切好，实际上通过电影里小孩子英语水平的提高程度在告诉你国际化是多么的重要；你以为… 待你自己去发掘。本届奥斯卡不像以往看面子入围，貌似有很多佳作真的被选中了，其中这部因为神秘和我之向往的不丹让我挑了先看了，非常没有失望。个人觉得比那个日本的什么“驾驶我的车”好多了，无论从摄影、表演、积极人生态度的展现、幽默感、等等，均属佳片，推荐。